BAHASA MINANG
BAHASA MINANG: Gageh
Banyak urang kini tagageh sadoalahe. Tapikie kini, harus sudah bisuak. Tapikie lo ciek lai bisuak, baa ka caro e harus sudah lo bisuak ciek lai. Pokok e a nan tapikie harus jadi.
Baa caro jadi e, beko lo di pikie an..... Masalah sabana e dek nan diyakini dulu kini lah jauah barubah.
Dulu kecek rang gaek ka awak, "bialah lambek yuang, asa lai salamaik!" Kini? Dek lah awak lo jadi rang gaek e lae, kalua pituah baru ko, "pokok e baa ka capek dan tatap salamaik yo yuang!".....
Kok ditanyoan baa mangko coitu jadi e kini, yakin bana awak ado jawek e mah.
Dulu tu urang alun banyak, jalan langang, nagari galok dek alun balampu. Tiok karajo kok dibaok bagolai, tak ka baa do, awak je nan ka malenggang surang nye.....
Kini? Ealaaaah! Urang lah manggarapa banyak e, di jalan lah abih basigesoh awak jo urang dek sasak e, lampu yo lah sabana tarang, kok lambek awak, balirik urang ka malangkahi awak.
Lai amuah coitu?..... Nan tapikie dek Karuik pakaro panjang angok nan ka mangarajoan sagalo nan basicapek tu. Kok lai panjang, lai tak ka kalua gai paluah nan sa gadang jaguang tu do! Kok nan singkek angok e baa? Mancicik bunyi angok tu buliah di buek e! Kulabu buliah rono muko tu dicaliak urang! Ba lapoh-lapoh kantuik tu kalua bantuak oto geroh taisi minyak bacampue di buek e.....
Jadi, disasuaian sajo lah. Di ukue bayang-bayang sapanjang badan. Tuah tak usah di ajan-ajan, napasu tak usah di lomba-lomba. Di ansue je bara talok, urang tibo awak sampai, daripado kajang?
Oleh: Novrial, Kadis Pariwisata Sumbar